هر آدمی سنگیست بر گور پدر خویش!

با مردم هم که نمی شود برید.
و این مردم دوستانند،اقوامند.بزرگترند، کوچکترند
و هر کدام حالی دارند و شعری و بچه ای
و ضعف هایی و احساساتی
و می خواهند تو آنها را همانجور که هستند بپذیری.
و تو هم می خواهی
اما نمی توانی..... چون وضعی استثنایی داری!

جلال جانم- سنگی بر گوری