شغالی که رود پنجه زند با ضرغام! :)

از سریال منتفرم؛ مصداق بارز "بی چون و چرا با من بیا".

تکلیف سریال های صدا و سیمای «میلی» که معلوم است. اصلا سریال نیست به معنای آیین نامه ای. کلاژی است از حوادث  بی ربط، مضحک و بعضا خارق العاده. یک موضوع وسط است و هزار و یک اتفاق نامربوط دور و برش. هر کجا به تنگ آید، جفنگ آید. قسمت دهم را می توان جای پنجم نشاند و جَرّ الکلام...

سریال های خارجی هم گر چه خوش ساخت ترند و پر شده اند از تکنیک ها و صنایع چشم نواز، اما به صورت کاملا نامردی! و بدون هیچ نشانه مکفی، مخاطب بدبخت ول می شود لای یک تو در توی هزار معما!

پس از نوشت: هر چقدر این جعبه جادو کمتر "وَنگ" بزند ذهن ها راحتتر است. نه تحلیل اینتلکچوالهای بیست و سی خواستیم نه جیغ های هنری حامدک زمانی!