شطحیات
بزن این زخمه اگر چند، در این کاسه تنبور نمانده است صدایی....
شطحیات
بزن این زخمه اگر چند، در این کاسه تنبور نمانده است صدایی....درباره من
جسارت "شطحیات" به اساتید نیست؛ حقیر خود را باده گساره این عرقِ سگی می بینم!
و ....
من با غزلی قانعم و با غزلی شاد
تا باد زدنیای شما قسمتم این باد!
ادامه...
آمار : 24511 بازدید
Powered by Blogsky
الحق! و الحق أقول!
گفتم: «بعضی مشکلات، راه کارشان اظهر من الشمسه!»
گفت: «مثلاً؟»
- «همین ترافیک بیهوده و بی دلیل!»
- «چیه راهکارش؟»
- «یکیش، کم شدن تک سرنشین ها!»
گفت: «به همین اندازه هم نمی خوام به نظام باج بدم!!!»
---------------------------------------
پ.ن: ظاهرا ثمره رواج مبالغه آمیز بحوث سیاسی بین مردم ما، فقط عبوس شدن تهرانه!
این از خوش اقبالی شهریاران است
که مردمشان به شیوه بحث سیاسی، خود آزارند!
بدا بحال کسانی که اعصاب امور پیش پاافتاده را ندارند.
خرم آن روز که باز آیی و سعدی گوید ...
نگاه کرد و گذشت
امید بی ثمران در ته نگاهش بود.
غلاف شمشیرش
پر از دنائت بود.
و جیب های بزرگش به تاولی می ماند.
چه گفت ؟!:
ـ هیچ .
و هیچ اش مرا پریشان کرد.
همین که از هر چه حرف می‌زنی به بحث سیاسی می‌رسی خودش عبوس شدن ذهن را می‌انجامد