با مردم هم که نمی شود
برید.
و این مردم دوستانند،اقوامند.بزرگترند، کوچکترند
و هر کدام حالی دارند و
شعری و بچه ای
و ضعف هایی و احساساتی
و می خواهند تو آنها را همانجور که هستند
بپذیری.
و تو هم می خواهی
اما نمی توانی..... چون وضعی استثنایی داری!
جلال جانم- سنگی بر گوری